A note by the publisher

Τέλος Αυγούστου και ήρθε πάλι η ώρα για απολογισμούς, μετρήσεις και αριθμούς. Οι τουρίστες σιγά σιγά αναχωρούν και οι Έλληνες επιστρέφουν στις δουλειές τους μετά από ένα ομολογουμένως πολύ ζεστό καλοκαίρι. Οι επαγγελματίες του τουρισμού κάνουν ταμείο, οι διάφοροι φορείς «αναλύουν» και το κράτος παρακολουθεί μάλλον αμήχανα δηλώνοντας ανήσυχο.

Η Κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού έδωσε περισσότερη βαρύτητα στο «συμμάζεμα» της κατάστασης που βρήκε. Καθυστέρησε να ορίσει αρμοδιότητες και δεν μπήκε ποτέ στη λογική της δημιουργίας. Έκανε δειλά και αργά βήματα όσον αφορά διαρθρωτικές αλλαγές με αποκορύφωμα την «άρση» του καμποτάζ. Δεν εφάρμοσε το νόμο όταν μειοψηφίες παρεμπόδιζαν την είσοδο τουριστών σε πλοία, ξενοδοχεία και αρχαιολογικούς χώρους. Προχώρησε σε ανακοινώσεις σχετικά με το νέο αναπτυξιακό νόμο χωρίς πρώτα να έχει συζητήσει με τους επαγγελματίες του κλάδου.

Κάνοντας ένα γρήγορο απολογισμό σε νούμερα θα πρέπει να αναφερθούμε στα εξής:

• Με τα μέχρι τώρα στοιχεία, οι αφίξεις μειώθηκαν αλλά όχι τόσο όσο πολλοί προέβλεπαν.
• Η μείωση των εσόδων ήταν υπερδιπλάσια σε σχέση με τη μείωση των αφίξεων.
• Η Αθήνα είχε μεγαλύτερη πτώση και σε αφίξεις και σε έσοδα με τον Ιούνιο να είναι ένας πολύ κακός μήνας λόγω των γνωστών προβλημάτων.
• Η Ρόδος και η Κως, αντίθετα στο ρεύμα, παρουσίασαν σημαντική αύξηση ξένων επισκεπτών με σωστό προγραμματισμό και πραγματοποιώντας, ανεξάρτητα από την κεντρική διαφημιστική καμπάνια της χώρας, προγράμματα τουριστικής προβολής τη σωστή χρονική στιγμή.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, νομίζω πως το συμπέρασμα είναι πως παρόλα τα προβλήματα και παρά τις τρικλοποδιές που εμείς οι ίδιοι βάζουμε στους εαυτούς μας, ο καταπληκτικός αυτός τόπος ακόμη μας «εξασφαλίζει» συγχώρεση για τα λάθη μας και για όλα όσα δεν κάνουμε. Για πόσο άραγε; Το παράδειγμα της Κω και της Ρόδου μας δείχνει σίγουρα το δρόμο.

Με το αναθεωρημένο μνημόνιο, η γνωστή μας τρόικα ζητεί από την ελληνική  κυβέρνηση να παρουσιάσει μελέτη που θα αναλύει τη συνεισφορά του τουριστικού τομέα στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και την απασχόληση. Θα πρέπει μάλιστα να αναδεικνύει σαφέστατα νομοθετικά, διοικητικά και άλλα εμπόδια που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό και την είσοδο στην αγορά. Ήταν ανάγκη να μας το ζητήσουν;