A note by the publisher

Πράξη

“Δράσε ή σκάσε”
“Κουραστήκαμε να γκρινιάζουμε, να μας φταίνε πάντα οι άλλοι ή το «κράτος». Είμαστε εδώ μόνο για να κάνουμε. Επτά ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο.”
“Είμαστε δίπλα στους τουρίστες. Ο τουρισμός είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία της πόλης και η φιλοδοξία μας είναι να έχουμε μερίδιο σε μια πιο φιλική, πιο εξυπηρετική και πιο χαμογελαστή Αθήνα.”

Atenistas, www.atenistas.gr

Κοινή λογική

“Η πόλη είναι ένα «έργο» που δημιουργείται συλλογικά από τους κατοίκους της, τους επισκέπτες της, όσους ζουν και εργάζονται σ’ αυτήν και χρησιμοποιούν τους πόρους της. Ένα σχέδιο λοιπόν για την Αθήνα, προκειμένου να είναι ρεαλιστικό, αξιόπιστο και κοινωνικά αποδεκτό, πρέπει να αποτυπώνει τις απόψεις, τις ανησυχίες, τις αγωνίες και τις προτεραιότητες των πολιτών της.”

Γιώργος Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων

“Μην κάνετε αυτό που κάναμε εμείς. Βγάλτε από πάνω σας την ακινησία, πάρτε μόνο όσα καλά έγιναν απ’ τη γενιά μας, γιατί έγιναν και κάποια καλά, δικαιώστε αυτούς που προσπάθησαν…”

Γιάννης Μπουτάρης, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης

Συνεννόηση

“Η μεταπολιτευτική παράδοση του εγωκεντρισμού, της έλλειψης ορθολογισμού και της κραυγαλέας αδυναμίας συνεννόησης σε συνδυασμό με τη χειρότερη ύφεση των τελευταίων 35 ετών καλλιέργησε (καλλιεργεί ακόμα) ένα εκρηκτικό μείγμα, που μας έκανε ακόμα πιο παθητικούς, ακόμα πιο βουβούς, ακόμα πιο απαισιόδοξους.”

Δημήτρης Pηγόπουλος,  Καθημερινή 20 Νοεμβρίου 2010

Αξιολόγηση

“… υπόκειμαι σε αξιολόγηση για τη διδασκαλία μου, ενώ υποχρεούμαι να μετεκπαιδεύομαι συνεχώς, ούτως ώστε να είμαι αρκούντως αποτελεσματικός στην άσκηση των καθηκόντων μου. Την ίδια στιγμή, η ποιότητα της έρευνάς μου επίσης αξιολογείται και από τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης εξαρτάται το πόσα χρήματα θα πάρει το πανεπιστήμιό μου από το κράτος. Δέχομαι να με αξιολογούν, ως αντάλλαγμα για το προνόμιο μιας μόνιμης θέσης.”

Kevin Featherstone, Καθηγητής στο London School of Economics

Ιδεολογίες

“Οι ιδεολογίες δεν πεθαίνουν από τη μια μέρα στην άλλη και η ιδεολογία της χρεοκοπίας δεν αποτελεί εξαίρεση. Δεν έχει όμως μέλλον, γιατί κατέρρευσε το οικοδόμημα που τη γέννησε και τη συντήρησε. Τι θα την αντικαταστήσει; Αυτό θα κριθεί από την έκβαση της κρίσης. Αν αποτύχουμε, η περιθωριοποίηση και το τέλμα στο οποίο θα οδηγηθούμε θα παραγάγει ενδεχομένως ένα είδος μοιρολατρικού λαϊκισμού με φασιστοειδές περικάλυμμα. Αντίθετα, η επιτυχής έξοδος από την κρίση αντιστοιχεί στο όραμα μιας κοινωνίας που καινοτομεί και δημιουργεί. Ο επιθανάτιος ρόγχος της ιδεολογίας της χρεοκοπίας της θα επισπευσθεί, όσο αναδεικνύεται δημόσια ο επιζήμιος ρόλος της με άμεσο και συστηματικό τρόπο.”

Στάθης Καλύβας, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Yale

Εμπιστοσύνη

“Η παρουσία κοινωνικής εμπιστοσύνης είναι ένας άγραφος δεσμός μεταξύ των πολιτών που διευκολύνει τις συναλλαγές, ενδυναμώνει την ατομική δημιουργικότητα και δικαιολογεί συλλογικές προσπάθειες. Οι κοινωνίες εμπιστοσύνης προοδεύουν, οι άλλες μαραζώνουν.”

Francis Fukuyama, “Trust”