Το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του…

Το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και όλοι, όσοι κατάφεραν να περάσουν λίγες μέρες ξεκούρασης και ανεμελιάς, ετοιμάζονται να επιστρέψουν στις εστίες τους νιώθοντας ανησυχία και ανασφάλεια για το ραντεβού του Σεπτέμβρη. Οι επαγγελματίες του τουρισμού από την άλλη, μετά από μια χρονιά που άρχισε αισιόδοξα, αλλά που τελείωσε με μύρια προβλήματα και δυσκολίες, ετοιμάζονται να κάνουν λογαριασμό.

Όλοι μέσα μας ξέρουμε πως οι πρώτοι μήνες του φθινοπώρου θα είναι δύσκολοι. Θα κριθούν πολλά. Ήδη παίρνουμε μια γεύση της έντασης που υπάρχει σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά διεθνώς.

Όσον αφορά στα εσωτερικά μας, ειδικά ο Σεπτέμβρης θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμος.

Η Ελληνική Κυβέρνηση καλείται να αλλάξει πολλά σε ελάχιστο χρόνο, τα οποία θα προκαλέσουν κοινωνικές αναταραχές. Το «σπάσιμο» συντεχνιών από το άβουλο πολιτικό σύστημα που τις εξέθρεψε, αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολο. Όλοι είδαμε τι έγινε με το άνοιγμα του επαγγέλματος των οδηγών ταξί και ακολουθούν τα ΚΤΕΛ, οι υπηρεσίες εκμίσθωσης αυτοκινήτων, οι ξεναγοί, για να αναφέρω ελάχιστα παραδείγματα από τα επαγγέλματα που μας αφορούν άμεσα.

Ο τραπεζικός τομέας, η κινητήριος δύναμη της οικονομίας μας, τους πρώτους δυο μήνες του φθινοπώρου θα μετρήσει τις απώλειές του από την «εθελοντική» ανταλλαγή ομολόγων. Όλοι αναμένουν εξελίξεις, οι οποίες θα επηρεάσουν τον καθένα από εμάς.

Το Σεπτέμβρη, επίσης, θα πρέπει να περάσει από τα κοινοβούλια των εταίρων μας το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας. Δεν θα είναι εύκολο, ιδιαίτερα όσο η κρίση εντείνεται διεθνώς.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το «κίνημα» των αγανακτισμένων μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, προειδοποιεί για επανεκκίνηση του κινήματος από το Σεπτέμβριο. Για μια επανεκκίνηση με «άλλη δυναμική». Θα με συγχωρήσετε αλλά ακριβώς αυτό είναι που με φοβίζει. Προβλέπω πως εννοούν περισσότερες μούντζες και περισσότερη βία.

Κι αυτό γιατί λείπει, δυστυχώς, η έμπνευση για δημιουργία μιας νέας μορφής έκφρασης. Λείπει η υπέρβαση που θα πρέπει να κάνει ο πολίτης και, αντί της μιζέριας και της αγκύλωσης στα προβλήματα, να δημιουργήσει. Η αγανάκτηση μπορεί να έχει πολλές εκφράσεις. Αναμφίβολα, εκφράσεις που εμπεριέχουν θετικές προτάσεις και δημιουργικότητα είναι πιο χρήσιμες και αποτελεσματικές.

Αντί λοιπόν να απευθυνόμαστε στη βουλή με υβριστικά και λαϊκίστικα συνθήματα, βιάζοντας το χώρο που μας φιλοξενεί, ας εργαστούμε όλοι για τη δημιουργία ενός χώρου και μιας κοινωνίας μικρογραφία – παράδειγμα για την Ελλάδα του μέλλοντος. Εγώ θα φώναζα δυνατά: «Ελάτε να σας δείξουμε πως γίνεται!».

Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό; Με έμπνευση, δημιουργικότητα, οργάνωση και δουλειά. Απαιτείται συναίνεση και συνεργασία. Άγνωστες, δυστυχώς, έννοιες σε αυτόν τον τόπο.

Αλήθεια, αυτές τις μέρες με τα επεισόδια στο Λονδίνο, διαβάσατε για την πρωτοβουλία «Clean Up London», μέσω της οποίας μέσα σε λίγες ώρες πάνω από 75.000 απλοί πολίτες, όλων των ηλικιών, συντονίστηκαν και ξεκίνησαν τον καθαρισμό της πόλης τους από τα συντρίμμια που είχαν αφήσει πίσω τους οι ταραξίες;

Αγανακτισμένοι Έλληνες, είναι ώρα η έκφραση της αγανάκτησης να γίνει με ένα πιο δημιουργικό τρόπο. Η κοινωνία θα πρέπει να δώσει τη δική της απάντηση σε αυτούς που ονειρεύονται τη διατήρηση των κεκτημένων τους εναντίον του συνόλου και σε όλους αυτούς που αδυνατούν να αντιληφθούν, ότι τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν και ότι μπορούν να υπάρξουν νέοι τρόποι αντίδρασης… δημιουργικής αντίδρασης.

Ραντεβού το Σεπτέμβρη λοιπόν!