Είμαστε στην αρχή ή στο τέλος;

Είμαστε στην αρχή ή στο τέλος; Η περίοδος της μεταπολίτευσης τελειώνει ή συνεχίζει; Το «σύστημα» που μας έφερε μέχρι εδώ, αλλάζει ή αντιστέκεται; Απαντήθηκαν αυτά τα ερωτήματα από το εκλογικό σώμα; Ποιος επικράτησε;

Είναι, ίσως, δύσκολο να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι χαμένος είναι ο τόπος. Σίγουρο είναι, επίσης, ότι επικράτησε και πάλι ο λαϊκισμός και όχι η αλήθεια.

Τα κόμματα εξουσίας καλλιεργούν το φόβο. Τα διλήμματα πολλά. Μνημονιακοί εναντίον αντιμνημονιακών, φιλοευρωπαϊστές εναντίων «εθνικιστών», ευρώ ή δραχμή, δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών, κτλ.

Προτάσεις υπάρχουν; Όποιες και να είναι οι συνθήκες, λύσεις προτείνει κάποιος; Εμείς τι θα κάνουμε για τον τόπο μας;

Οι μεν υποστηρίζουν το ένα οι δε το άλλο. Τα υποστηρίζουν με συνθήματα. Οι θεωρίες συνωμοσίας και η αλαζονεία επικρατούν στην προσπάθεια του ελληνικού λαού να κρατηθεί από κάπου. Κυριαρχεί ο λαϊκισμός. Θέλουμε να επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους του μνημονίου, αλλά παράλληλα να διατηρήσουμε ή και να επεκτείνουμε το σπάταλο δημόσιο τομέα, να διατηρήσουμε τα προνόμια των συντεχνιών. Θέλουμε να καταγγείλουμε το μνημόνιο, χωρίς να έχουμε καταγράψει το δικό μας μνημόνιο και παράλληλα να μείνουμε στη ζώνη του ευρώ.

Σε αυτή τη λογική, οι πολιτικοί αρχηγοί απέδειξαν για ακόμα μια φορά πόσο αδύναμοι είναι να χειριστούν με υπευθυνότητα και ειλικρίνεια την εντολή του λαού. Και φέρνουν τη χώρα μας, και δη τον ευαίσθητο τομέα του τουρισμού, στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Για προσωπικό τους όφελος αφήνουν τη χώρα ακυβέρνητη και τη σπρώχνουν σε δεύτερες εκλογές, και ίσως σε τρίτες, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Η κοινωνία διχάζεται μέρα με τη μέρα.

Ρόλος όλων των πολιτικών, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τη χώρα μας, είναι να αφήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και να συνεργαστούν προς ένα και μόνο κοινό στόχο: την υλοποίηση ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στην οικονομία, στους θεσμούς, στο ίδιο το κράτος. Παράλληλα θα πρέπει να επανεξετάσουν τη δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης όρων του μνημονίου. Οι μονομερείς απαιτήσεις στο μόνο που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν είναι στην έξοδό μας από το ευρώ. Κανείς, δυστυχώς, δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η έξοδος από το ευρώ θα φέρει γρήγορη ανάκαμψη. Καλές οι θεωρίες αλλά η λογική λέει ότι κάποιος θα πρέπει να είναι αρκετά αδαής ή με άλλα συμφέροντα για να πιστέψει ότι η πορεία της χώρας μας εκτός Ευρωζώνης θα είναι προς όφελός της.

Στη δίνη αυτών των εξελίξεων και την αβεβαιότητα της παραμονής της χώρας μας στο ευρώ, ο τουρισμός δέχεται πολύ σημαντικό πλήγμα. Οι ξένοι tour operators πιέζουν συνεχώς για χαμηλότερες τιμές. Οι αεροπορικές εταιρίες αποχωρούν η μια μετά την άλλη. Τα μουσεία παραμένουν με χειμερινό ωράριο γιατί αυτό επιλέγουν οι φύλακές τους.

Βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τα θετικά σημεία, όπως ότι επιτέλους μετά από αρκετό καιρό δεν παρεμποδίζεται η ζωή στο κέντρο της πρωτεύουσας. Οι διοργανωτές έχουν άλλες ασχολίες αυτόν τον καιρό.

Ας σοβαρευτούμε όμως. Το μήνυμα που θέλαμε να δώσουμε στους πολιτικούς το δώσαμε. Ας αφήσουμε το λαϊκισμό και τα συνθήματα στην άκρη στις επόμενες εκλογές και ας απαιτήσουμε λύσεις και προτάσεις. Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί.