Το τέλος του τουρισμού όπως τον ξέρουμε.

Δανείζομαι τον τίτλο από την πρόσφατα ανακοινωθείσα νέα τουριστική στρατηγική της Κοπεγχάγης. Καθ’ όλα παρακινητικός για να αφιερώσεις χρόνο να διαβάσεις τις θέσεις και το όραμα που έχει η πόλη.

Πάντα θαύμαζα την ικανότητα κάποιων ανθρώπων να διατυπώνουν τις τάσεις με τρόπο τόσο απλό, αυτονόητο και ταυτόχρονα ανατρεπτικό. Ακόμα πιο πολύ θαυμάζω όλους αυτούς που τολμούν να τις κάνουν πράξη.

Αναφέρεται στο κείμενο της στρατηγικής, μεταξύ άλλων, ότι δείχνουν σεβασμό σε όλους τους τουρίστες του παρελθόντος, ότι αποχαιρετάνε την εποχή κατά την οποία ο τουρισμός λειτουργούσε ως φούσκα από ειδήμονες του τουριστικού προϊόντος, ότι αφήνουν έξω από την εξίσωση του τουριστικού μάρκετινγκ τις γυαλιστερές εικόνες και την τέλεια διαφήμιση και ότι αναγνωρίζουν την πάροδο του ρόλου του κάθε αρμόδιου οργανισμού ως ο αποκλειστικός διαμορφωτής του τουριστικού προϊόντος.

Αντιθέτως, αναζητούν λύσεις με τις οποίες θα δημιουργείται καθαρό όφελος τόσο στους κατοίκους όσο και στους επισκέπτες, τοποθετώντας τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Οραματίζονται μια συνύπαρξη και διαμόρφωση του προορισμού από κοινού με τους κατοίκους, την αγορά και τους επισκέπτες, αντιμετωπίζοντας τους τελευταίους ως προσωρινούς κατοίκους. Θέλουν, στην προσπάθειά τους αυτή, να αποφύγουν τα μοντέλα του μαζικού τουρισμού που πλήττουν αρκετές άλλες πόλεις.

Γιατί ο επισκέπτης, ως κάτοικος, γίνεται μέρος της κοινότητας δίνοντας αξία, χωρίς να αλλοιώνει την ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων. Γίνεται μέρος της.

Ο στόχος, λοιπόν, δεν είναι η αύξηση των επισκεπτών, αλλά η αυξανόμενη αξία που προσθέτουν αυτοί οι επισκέπτες στη χώρα και στους κατοίκους της. Το αντιλαμβανόμαστε κι εμείς άλλωστε. Φέτος οι αφίξεις των τουριστών στην χώρα μας δεν είχαν την ίδια ποσοστιαία αύξηση με τις εισπράξεις. Αυτό θα έπρεπε να μας προβληματίζει για το που στοχεύει η τουριστική στρατηγική της χώρας.

Στόχος, επίσης, δεν πρέπει να είναι οι πολιτικές προστατευτισμού. Αντί να κλείνουμε τα επαγγέλματα, πρέπει μέσα από διάλογο με όλους τους εμπλεκομένους να αξιοποιούμε στο μέγιστο κάθε πρόκληση, με όραμα την επόμενη μέρα.

Βλέποντας την μεγάλη εικόνα σήμερα, με τις νέες τάσεις που επικρατούν, όπως η ψηφιακή εποχή, η εξάπλωση της οικονομίας διαμερισμού, η επικράτηση των ΟΤΑs και των απευθείας κρατήσεων, η μετάβαση από τους millennials στην Gen Ζ, καθώς και η αλλαγή των μοντέλων και πως αυτά διαμορφώνουν τους νέους καταναλωτές, ουδείς καλόπιστος δεν μπορεί να αρνηθεί ότι χρειαζόμαστε φρέσκιες ιδέες, εγκαταλείποντας εδραιωμένες πρακτικές και παθογένειες που μας κρατάνε πίσω.

Το ανάλογο επιβάλλεται σε όλο φάσμα των κέντρων λήψεων αποφάσεων. Χρειαζόμαστε ηγέτες, όχι μόνο για να παρεμβαίνουν, αλλά για να διαμορφώνουν την πραγματικότητα κοιτάζοντας το αύριο. Με πρωτοτυπία και εμβρίθεια σκέψης. Με όραμα να επικρατήσει το «εμείς» και όχι το «εγώ».

Τους ηγέτες εμείς τους ορίζουμε. Ας επιλέξουμε αυτούς που έχουν ως όραμα έναν νέο τουρισμό, όπως θα θέλαμε να τον γνωρίσουμε.

Μαρία Θεοφανοπούλου