In memoriam: Vasilis Pappas, Argo Travel

Εις μνήμη του Βασίλη Παππά, Argo Travel, 1968-2012

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ – ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ

Ποτέ, άλλοτε, δεν μίλησα σε τέτοιες στιγμές…

Αυτή η εξαίρεσις οφείλεται στην ανάγκη, που αισθάνομαι, να αποδώσω φόρο τιμής στον εκδημήσαντα συνάδελφο μας το Βασίλη.

Τον γνώρισα, μικρό παιδάκι 14 ετών, όταν προσελήφθη στην ΑΡΓΩ την 17 Σεπτεμβρίου 1968 για εξωτερικές εργασίες.

Ήταν υπόδειγμα εργατικότητος, συνεπείας, ακριβείας και θα έλεγα τελειότητος.

Τα χρόνια πέρασαν και ανέβηκε κεφαλόσκαλα και έφθασε στο ανώτερο σκαλοπάτι για να γίνει Διευθυντής του Γραφείου Πειραιώς.

Το ήθος του, η αφοσίωση στο καθήκον και η αποδοχή και εκτίμησις του, από τους δυσκολότερους πελάτες μας απέδειξαν την τελειότητα του, χωρίς κανένα ψεγάδι. Απ’ εναντίας το Γραφείο του Πειραιώς ήταν παράδειγμα προς μίμηση σε συνέπεια, σε εξυπηρέτηση και τελειότητα απέναντι των πελατών.

Εκτός, όμως, της επαγγελματικής τελειότητος, ο Βασίλης ήταν ακέραιος, ίσιος, τίμιος, ειλικρινής, ξεκάθαρος και εν ολίγοις παλληκάρι!

Το ίδιο ακρειβώς έδειξε και στην σύντομη διάρκεια της ασθενείας του, με ανδρισμό απαράμιλλο και υπομονή υπεράνθρωπη.

Όλοι οι συνάδελφοι θα τον θυμόμαστε και θα συμπροσευχόμεθα με την οικογένεια του και τους δύο λαμπρούς γιούς του για να ξεκουρασθεί στον ουρανό, γιατί το αξίζει.

Να είναι αιώνια η μνήμη του

Δημήτριος Πειθής

***

«ΑΡΓΩ ΠΑΠΠΑΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ»

Η κλασσική έκφραση του Βασίλη στο τηλέφωνο που «πέρασε» σε όλο τον όμιλο ΑΡΓΩ. Ο Βασίλης με έμαθε (the hard way) τα πρώτα βήματα της δουλειάς όταν τα καλοκαίρια στις σχολικές διακοπές κατέβαινα στο γραφείο του Πειραιά στο οποίο ήταν διευθυντής. «Κύριε Πειθή, παρακαλώ να γράφετε το MCO ποιο καθαρά». «Κύριε Πειθή, βγάλτε τιμή σε NUC με higher intermediate point στη Φρανκφούρτη….». Όσοι νεώτεροι «πέρασαν από τα χέρια του» όπως μεταξύ άλλων και οι δύο γιοί του και ο ανιψιός του βαδίζουν στα χνάρια του διότι απλά είναι «της σχολής Παππά».

Ηγέτης στο γραφείο αλλά και Αρχηγός και η Ψυχή της μεσαίας γραμμής της ποδοσφαιρικής ομάδας της ΑΡΓΟΥΣ μεταξύ 1977-1985 «όργωνε ακούραστα τα χωμάτινα» στον Άγιο Κοσμά και θύμιζε Σπύρο Λιβαθινό.  Δεν υπήρχαν τότε 5Χ5. Παίζαμε στα «μεγάλα» και τις περισσότερες φορές δεν σχηματίζαμε καν 11δα.

Συνεπέστατος, ευθύτατος, εργασιομανής, ακέραιος χαρακτήρας δεν δεχόταν και ασφαλώς δεν χάριζε φιλοφρονήσεις. Δεν χρειαζόταν να ζητήσεις κάτι δεύτερη φορά. «Εφόσον σας είπα ότι θα γίνει κ. Πειθή, δεν χρειάζεται να επαληθεύετε, έχει ήδη γίνει».

1968-2012. Κυριολεκτικά μια ζωή πιστός Αργοναύτης. Έφυγε μαχόμενος στις επάλξεις, κωπηλατώντας αδιάκοπα στο καράβι της Αργούς,  προσφέροντας μέχρι την ύστατη στιγμή όλη του τη επαγγελματική εμπειρία και αρωγή στους συνεργάτες του.

«ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΒΑΣΙΛΗ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.»

Διαμαντης Πειθής